Hé Hé, 't eerste oefenloopje met bepakking

Vandaag 27-05-2010, 289 dagen voordat ’t echt gaat gebeuren ’n oefenloopje gedaan, van Maasbracht via de stuw van Linne en Marina Oolderhuuske naar Roermond naar de St. Christoffel Kathedraal (via de Quartier Saint Jacques), alwaar ik m’n eerste stempel heb gehaald, heb ik die alvast ;-)

Ben om 10:30 vertrokken, net buiten de bebouwde kom tref ik ’n heel groot aarbeienveld, echt ’n heel groot, wat zeg ik ’n super groot aardbeienveld, dus heb ik ’n paar overheerlijke aardbeien gesnoept, stond geen geldbakje bij zoals in bvb. Denemarken, dus…, ja, dan heeft ie pech, hé, toen ik achter de Claus Centrale was, zag ik ’n figuur ’n beetje moeilijk doen met ’n telelens op statief, en gezien de schutkleur van z’n kleding had ik al geconcludeerd dat ‘t ‘n “vogelaar” was, ik voorzichtig naar ‘m toe en toen ie z’n foto gemaakt had gevraagd wat ie nou in twee koeltorens zag? (want ik zag HELEMAAL NIKS anders) hij helemaal lyrisch aan ’n betoog begonnen over de “SlechtValk” en dat ze ongeveer halfhoog van de koeltoren een nest bakje hadden opgehangen, want deze vogel nestelt alleen maar op grote hoogte, en ik mocht ook effe door de télélens kijken… ik kijken… en nog ‘ns kijken… zegt ie op de rechter toren, ik kijk nog’s zie ik ’n “object” ter grote van ‘n pinda op de rand van die koeltoren zitten…. DAT was ‘ie…, wel mooi dat ie weer terug is in de regio hé, hij vangt duiven en zwaluwen (of is het zwaluw’s) en zo uit de lucht, was jaren weg en nestelt nu in Maasbracht, Ittervoort en Buggenum dankzij de club waar deze vogelaar bij hoort, en zijn nu met een populatie van vijf paartjes (met jonge), SUPPER toch?, je leert nog ’s wat als je gaat wandelen.

Afijn ik na ’n tijdje weer verder richting stuw van Linne, kom ik ’n vrouwtje tegen, zeg hallo, krijg Ola als antwoord, waarop ik zeg Qué tal? Estoy muy bien, zegt ze...., ik vraag wat doet ’n Spaanse nou hier achter de Plem? Legt ze uit dat ze weliswaar Spaanse is maar in Linne woont… ze nordick walkingt, maar loopt naar ’t zuiden ;-?.. Beetje de weg kwijt zeker???

Maar ja ik dus weer verder, op de sluis van Linne effe ’n pitstop ingelast, bakkie thee, bammetje met ei, lapje spek en voor de broodnodige vitamientjes ’n appeltje, terwijl ik zit te “lunchen :) schut er ’n jachtje af, leuk… Nou ja, leuk… er is beweging, daarna, ik weer aan de geng (van Sjeng weet je nog?, de Santiago stikkerSmurf is hier ook actief geweest zoals je ziet (maar heeft de stikkers aan de verkeerde kant van de paaltjes geplakt :-( want ik loop vandaag tegen de richting in dus zou die logischerwijs aan de andere kant moeten zitten..., kom ik ’n bordje tegen wat je welkom heet in de Maasplassen en waarop ze je vertellen dat je NIET op de paden HOEFT te blijven, mooi toch? MAAR gelijk waarschuwen ze je voor halfwilde Gallowayrunderen en/of Koninkpaarden, dus ik krijg gelijk ’n Old Shatterhand en Winnetou gevoel over me, zag me al in een stampende van Gallowaykoeien terecht komen en voelde me al een beetje Indiana Jones, en dus neem ik de stap, weg van ’t asfalt ‘DE WILDERNIS IN’… ongeveer ’n uur gelopen naar Marina Oolderhuuske door middelhoog gras en zo, broek zeiknat, schoenen zeiknat, wat denk je wat???? GEEN RUND GEZIEN!!!, jammer hè ;-)).

Bij ’t Oolderhuuske effe ’n bakkie gedaan en daarna met ’t pontje over, aan de overkant ’n praatje gemaakt met de veerschipster want die wilde weten waar ik naar toe ging, en na ’n kwartiertje weer opgestapt naar de quartier St. Jacques… ’t is natuurlijk wel “leuk” omdat je pelgrimeert maar, asfalt happen is drie keer niks, kan ik je melden, al moet ik toegeven dat ’t er wel bij hoort, want als je dan in de St. Christoffel Kathedraal bent en je in de St. Jacobskapel ’n kaarsje hebt opgestoken “voor je zelf”, voor jou Camino, gevolgd door ’n moment van stilte… bezinning zal ‘k maar zeggen…, iets wat enige tijd geleden nog niet tot de mogelijkheden had behoord, en je je stempeltje krijgt… ja dat heeft toch wel wat…

Nadat ik uit de St.Christoffel Kathedraal kwam ben ik naar Prinsheerlijk gelopen, daar zat Catharina op ’t terrasje dus dat was gunstig, heb ik effe ’n Affligem trippel (“Is Abdijbier” dus helemaal in de sfeer) naar binnen gekloekt en daarna nog één, ‘k kan je melden dat die gelijk in de inlegzolen van m’n schoenen zakte, maar ja de koets stond op niet al te grote afstand klaar dus dat was niet zo erg, al met al, een schitterende dag, ‘k heb genoten en daar is ’t tenslotte allemaal om te doen hé, Pluk de dag “nu ’t nog kan”…

De Pelgrim.
Zie hem gaan langs ’s Heren wegen,
Lopend over ’t veel betreden pad.
Komt hij vooral zich zelve tegen,
Voelt zich alleen en afgemat.
Doch met zonneschijn uit ’t blauwe zwerk,
Voelt hij zich één met ’t gans heelal.
En ziet het bovenal als ’s Hemels werk,
Wanneer hij de eindstreep halen zal.

Vaya Con Dios!!!