19 April

19 April.



Liep ik ’n week of wat geleden in ’n gebied waar in de eerste wereld oorlog verschrikkelijk hard is gevochten en ongelofelijk veel doden zijn gevallen en waar in ieder dorp wel ’n monument met ‘n “Poillu “ ( bijnaam van de Franse soldaat = harige ) waarschijnlijk omdat er voor scheren geen tijd was ) Zijn het hier monumenten voor de Maquisards de verzetstrijders tijdens de 2de wereld oorlog.
Bepaalde stukken bos ( = maquis ) hebben de naam van de aanvoerder van die groep maquisards zo heb je bvb de Maquis Camille dropzone voor de geallieerden genaamd “peinture” ( hier werden o.a jeeps en kanonnen gedropt ( monument 27 juni 44 ) de maquis Bernard waar twee battalions 1200 man de maquis waren komen versterkenen die er zowat allemaal ’t leven bij hebben gelaten….
Kortom ’n streek waar veel lokale bewoners zijn omgekomentijdens gevechten of stomweg gefusilleerd als represalle… Frankrijk is wat dt betreft ’n land en ’n volk wat zn gevallen strijders eert, ook de jonge kinderen “die van nu “ leggen bloemetjes bij zo’n monument voor tonton zus of zo die ze hebben gekend maar die zn leven heeft gelaten voor hun cq onze vrijheid en die heeft gezorgd dat we niet allemaal Heinz mit dem hund heten…
’t Vrouwtje ( waar ’t behang van weggedragen werd door kakkerlakken zo groot als……
( heb mn kleren en tas gelijk met de ddt spuitbus bewerkt ) Als ik gezelschap van beestjes had gewild hat ik Wammes ( hond ) wel mee genomen ;-)
’t Vrouwtje vertelde over haar buurman de molenaar, gaf iedereen meel en deed aan zwart handel in de oorlog, en werd gefusilleerd in 44 en met hem heel de familie en ’n paar maquisards die hij in de schoepen tunnel had verstopt, enige overlevende ’n ventje van 5 dat bij haar ouders melk was komen halen…

Vandaag ’n GR dagje wat dat inhoud, zal ik je vertellen. Na ’n kwartier ben je de schaarse kalorien van ’t franse ontbijt al kwijt, na ’n half uur verwacht je dat de zuurstofmaskers spontaan naar beneden klappen met voor de grijs / blonde onder ons de tekst adem in adem uit en doe je verwoede pogingen om je dicht geklapte oren weer open te krijgen…
Welke idioot heeft dit bedacht is een van de gedachtes maar als je naast ademen ook nog energie over hebt om je kop links of recht om te draaien dan is ’t schitterend, prachtig, overweldigend, noem maar op geweldig gewoon en dat voordat je ’n uur aan ’t stappen ben…. En ’t gaat maar door ….
Onze gevleugelde vriendjes hebben ’t in die hagen beter naar hun zin dan met al dat pinnekesdraad bij ons, dus zijn ze ook in grote getalen aanwezig…
Denk vandaag 23 km, we zien wel.

12.15 uur Ik moet nog ’n km of 10, uurtje of 4 Gorges de la Canche door de gorges is me afgeraden, niet echt begaanbaar op sommige plaatsen ga nu over ’n soort route des crates.
Gite hast in Crot-Morin vandaag weer ’n dag met zo’n blinkend randje, wel zwaar maar schitterend…. Morgen weer ’n Gr 13 dag via de Mont Beuvray naar Larochemillay volgens ’t vrouwtje van de gite ruim 25 km / volgens de kaart +/- 29/30 we zien wel,
moet zowiezo er tussen in is allen maar “RIEN “ qua onderdak dan, qua wandeling zal ‘t wel weer ’n feest worden. ;-)
( ’n bewoner van de Morvan ) ’s nachts galoperen er paarden daar boven, waarop ’n wijn handelaar Jacques-Gabriel Buliot ’n argiologische opgraving financierde, nu hebben ze diverse bouwwerken van toen bloot gelegd waaronder ’n huis met 32 vertrekken met centrale vloerverwarming!!!!! ’n Fortuin en nog veel meer… “Bibracte “ zo heet ‘t
We gaan ’t zien morgen.
Ik lig in ’n bed van 1.70 met mn kop en mn poten tegen ’n houten plank maar wonderlijk genoeg vind ik ’t nog wat hebben ocq nog, ben je dan nog te redden !!!! Zzzzzzz

Bibracte

Dit monumentale waterbekken in Bibracte zou op de axe van de drukste weg van de stad hebben gelegen
Bibracte's muurBibracte was de naam van een Gallische vestingstad (oppidum), geïdentificeerd met het huidige Mont Beuvray in de Franse bergstreek Morvan. De naam Bibracte betekent mogelijk dubbel versterkt. Bibracte, gesticht op een van de toppen van de Haut-Morvan, was de hoofdstad van de machtige stam der Haedui. Het uitgestrekte oppidum werd vermoedelijk in de eerste helft van de 2e eeuw v.Chr. gebouwd, achter een dubbele rij versterkingen (een zogenaamde murus Gallicus) uit hout, steen en aarde. Van de 200 ha ommuurde ruimte waren er slechts 40 ha bebouwd. De resterende ruimte bood de gehele boerenbevolking uit de omgeving de mogelijkheid zich achter de wallen terug te trekken als er gevaar dreigde. In de woningen (met door houten palen gestutte aarden muren) woonden mogelijk 10.000 mensen.[bron?]

Bibracte bevond zich op een kruispunt van handelswegen tussen het Keltische deel van Europa en het Middellandse Zeegebied. De hoofdstad van de Haedui was een belangrijk politiek, industrieel en religieus centrum, en speelde in 52 v.Chr. een belangrijke rol in de Gallische Oorlog. De opstandige stammen hadden er Vercingetorix aangewezen om de gezamenlijke troepenmacht aan te voeren in de strijd tegen de Romeinse bezetters. De volgende winter begon Gaius Julius Caesar er met de redactie van zijn beroemde boek Commentarii de bello Gallico. Bij het begin van onze tijdrekening werd Bibracte geleidelijk verlaten door zijn inwoners, die zich in steeds grotere aantallen vestigden in de nieuwe, door keizer Augustus gestichte stad Augustodonum (het huidige Autun). Maar ook nadat het oppidum door zijn inwoners verlaten was, werd er nog handel gedreven op de Mont Beuvray: tot in de 20e eeuw werden er op de eerste woensdag in mei jaarmarkten gehouden.

De wetenschappelijke opgravingen op de Mont Beuvray begonnen midden 19e eeuw en werden in 1907 stopgezet. Vanaf 1984 werden ze echter hervat, op initiatief van de Franse president François Mitterand, die uit de Morvan afkomstig was. Het oude stratennetwerk wordt geleidelijk hersteld, een gedeelte van de oude wallen is gerestaureerd.