Etappe Komenicna – Komarno

Woensdag 09-11-2011 Etappe Komenicna – Komarno, wederom stralend mooi weer, ’s ochtends beetje fris.

http://www.sultanstrail.com/

Opgesplitst in twee groepjes zodat we toch de doelstellingen halen ;-) Maria, Dilaver en Willem baba ;-) één groep, Sedat & Laura de andere groep.
Met busje naar Komenicna, daarna richting Komarno beginnen te lopen. Langs de Vah, prachtig wijds landschap, veelal over de winterdijk van de rivier, op ’t moment dat we dat zat waren oftewel binnendijks gaan lopen of door de uiterwaarden, aangezien de rivier ruim 1½ a 2 meter lager stond dan ’t normale zomerpijl was dat nu mogelijk.

Het is heerlijk wandelweer en we genieten er dan ook met volle teugen van en hebben mooie doorkijkjes op de rivier, maken hier en daar een praatje met vissers, die weliswaar niets gevangen hebben maar toch bij moederspappot weg zijn, Maria maakt de gelegenheid gebruik om een takje Mistletoe* te plukken om te proberen om ’t bij haar in de tuin in Istanbul te laten groeien, na ’n uur of twee ploffen we even op de dijk om de pootjes wat rust te gunnen, van ’t zonnetje te genieten en ’n appeltje te verorberen die Dilaver in ’n boomgaard heeft gescoord.

Tussen Komarno cast Nova Osada en Komarno bij een oud fabriekje met een schoorsteen, onder aan de dijk in de Zon en uit de wind in het gras geluncht, heerlijk rustig. Vandaag ook weer reeën en fazanten gezien. Nadat we verder lopen houden we rechts aan, brugje over en kun je kiezen om over de dijk, een pad langs het water of langs het dorpje te lopen, zolang je dezelfde richting maar aanhoud, zodra je over een spuisluisje komt heb je rechts onderaan de dijk een biertentje Bufe Pezu geheten, waar ze ook koffie en thee hebben en niet geheel onbelangrijk een toilet (al moet de nood hoog zijn om je daar aan te wagen) en waar de niets vangende vissers sterke verhalen vertellen over de kilo’s zware vangsten die ze verspeeld zijn… Nadat we ons de thee goed hadden laten smaken ons eigen weer opgepakt en de dijk op geklauterd zijn gaan we aan de andere kant weer naar beneden om het jaagpad langs het water te volgen, een erg mooie natuur gebied!

Nu kom je weer een aantal cafeetjes tegen en bij één ervan hebben we ’t door www.Balci-Reizen.nl gesponsorde bord van de Sultans-Trail opgehangen, we lopen verder langs ’t water tot we aan bastion VI uitkomen, waarna we de oude vestingmuur volgen onder de poort door waardoor we ons ineens intramuros in Komarno bevinden hier heb je de keus om grofweg de zelfde richting aan te houden en dus dwars door de voorstad naar ’t oude stadscentrum te lopen zoals wij gedaan hebben** waar je op een gegeven moment nadat je onder het spoor door gegaan bent door een tunnel die door graffiti erg is opgeknapt bij ’t busstation uitkomt daar rechts aanhoudend linksaf de stad in loopt en na enige tijd bij een gezellig koffie/ chocolade/ kaas/ worst/ wijn winkeltje/ eettentje (Bottéka Bottova Zuzana) komt waar je beslist even een pitstop moet maken op de artisanaal vervaardigde streek producten te proeven en voor de volgende dag je lunch in te slaan!!

Nadat we wat lekkers op hadden en een en ander ingeslagen zat er nog maar een te korte bezichtiging van het mooie oude (in stijl gerenoveerde) centrum in en moesten we onze weg een beetje gehaast voortzetten om de eerste markering van de andere ploeg (die bij een restaurantje met een grote parkeerplaats net over de brug van de Vàh waren begonnen) voor ’t donker te vinden, in dit jaargetijde is ’t namelijk om vijf uur al donker, nadat we daar aangekomen waren een pilsje gepakt terwijl we op ’t busje zaten te wachten, ’s avonds kwam onze gids Alena nog even langs om samen met ons van ’t thermaal bad te genieten en de afgelopen dagen door te nemen.

*De maretak (Viscum album) is een groenblijvende plant uit de sandelhoutfamilie (Santalaceae). De plant leeft op bomen is een halfparasiet voor water en zouten is de plant afhankelijk van zijn gastheer. De maretak wordt ook mistletoe, mistel of vogellijm genoemd.

** of de Bastions V, IV, III, II, I te volgen en als ’t ware om de stad heen te lopen tot ’t Fort en vanaf daar terug te lopen naar ’t centrum, wij hebben de weg door de stad gemarkeerd, maar we denken dat langs de bastions lopen ook wel wat heeft, fijt is dat de oude binnenstad van Komarno*** heel erg de moeite waard is!

***Komárno ligt aan de rivieren Donau en Vàh. In Komárno vormen de Hongaren een meerderheid, en daarmee is de stad een centrum van de Hongaarse etnische minderheid in Slowakije. Aan de overzijde van de Donau ligt het Hongaarse Komàrom, beide steden worden verbonden door een brug over de Donau. Midden op de brug is de grens tussen Slowakije en Hongarije.

De de stad, waarvan de oudste vermeldingen stammen uit 1075 was een van de belangrijkste vestingen van het Koningkrijk Hongarije en een van de weinige die nooit door de Osmanen werd veroverd.

Ten gevolge van de WO I werd de Donau in 1920 als grens genomen bij het nieuw gevormde land Tsjecho-Slowakije, hierdoor werd Komárno in tweeën gedeeld en werd het noordelijke deel, waaronder het stadscentrum, een onderdeel van Tsjecho-Slowakije. Het stadsdeel ten zuiden van de Donau bleef Hongaars.